Libresse helpt! Echt goed of gewoon goed bedacht?

De merken Edet, Tork, Libresse en Tena van SCA Hygiene Products werken de komende drie jaar samen met Oxfam Novib aan een betere hygiëne in Zuid-Soedan en Niger. Een betere hygiëne draagt bij aan een vermindering van de kindersterfte, de bevordering van onderwijs voor meisjes en het verbeteren van de gezondheid van moeders. De actie van Libresse en andere merken van SCA Hygiene Products sluit aan op een breed gedragen trend in marketingland. Merken verbinden zich met goede doelen die passen bij hun merkgedachte. Aan ons de vraag: Is dit voorbeeld echt goed of gewoon goed bedacht?

Gewoon goed
SCA heeft met haar merken Edet, Tork, Libresse en Tena veel kennis over hygiëne gerelateerde problemen. Wat SCA heel slim doet, is dat het deze kennis per merk concreet vertaalt in hulp:

• Libresse helpt: schoolbeurzen en maandverband bieden meisjes in Zuid-Soedan een toekomst (zonder maandverband blijven meisjes gedurende de ongesteldheid thuis).

• Edet helpt: toiletten bij scholen zijn belangrijk in de strijd tegen kindersterfte in Zuid-Soedan.

• Tork helpt: Handwasfaciliteiten en hygiëne-educatie redden levens in Zuid-Soedan.

• Tena helpt: 1 september start Tena het project ter ondersteuning van vrouwen in Niger.

Erg goed gevonden wat mij betreft. En ook uit de samenwerking met Oxfam Novib blijkt dat er goed over dit project is nagedacht.

Maar...
Maar er zijn een paar vragen die ik graag beantwoord zou zien. Met dit in het achterhoofd toog ik naar een lokale drogist in Amsterdam. In de etalage zie ik dat de actie duidelijk wordt gecommuniceerd en ook in de winkel heb ik de actieverpakking snel gevonden. Wat ik echter niet kan vinden, is het bedrag dat per verpakking daadwerkelijk naar Soedan gaat? Weet je wat; ik vraag het aan de verkoper: “Ik geloof dat het € 1,- is, maar ik weet het niet zeker. Ik heb sowieso mijn twijfels bij deze actie. Het geeft me een beetje dubbel gevoel. Er wordt toch geld verdiend over de ruggen van arme mensen.” Het zijn misschien niet helemaal mijn gedachten, maar het verwoord toch een gevoel. Of is het in dit geval: het doel heiligt de middelen? De toekomst zal het uitwijzen. Voor nu is het wat mij betreft: samen voor een beter leven in Soedan. Benieuwd wat jullie ervan vinden?

Deze post verscheen eerder op Molblog.

Education: Boostup

Nominated on the Webby Awards 2010 (video case below) and created by Publicis Modem for Ad Council and US Army, Boostup.org encourages students not to leave school, by giving short boosts “by text, email or even a pat on the back”. A collaborative support group, the campaign featured several short films and a website where students and parents can exchange the always needed encouragement. I particularly enjoyed the footer with practical reasons to boost like “Every day, nearly 7,000 students leave school. Help make it 6,999.”

This post was first published on osocio.org, by Armando Alves.

Boostup Campaign from Publicis - Chris B. on Vimeo.

De Tovenaarsleerling en de illusie van technologie als oplossing van het duurzaamheidsprobleem

In zijn boek Een vorm van beschaving gebruikt Klaas van Egmond ‘De Tovenaarsleerling’ van Goethe als metafoor om het duurzaamheidsprobleem te duiden. “Als de tovenaar boodschappen gaat doen, kan de tovenaarsleerling de verleiding niet weerstaan om zelf te gaan toveren. Met zijn nog beperkte kennis tovert hij een bezem om tot bediende die het bad met water kan vullen. Dat lukt inderdaad tot grote vreugde van de leerling. Zodra het bad vol is, sommeert hij de bediende om te stoppen, maar deze gaat gewoon door en weet van geen ophouden. Omdat de bediende nergens naar lijkt te luisteren en het huis begint te overstromen, hakt de leerling de bediende in twee stukken. Maar dat blijkt twee bedienden op te leveren; die gewoon doorgaan met het aandragen van water. Een volgende poging levert vier bedienden op en het probleem wordt steeds groter; het water stroomt nu door het hele huis. Het drama komt ten einde wanneer de echte tovenaar thuiskomt.”

Waarom vind ik deze metafoor zo mooi? Omdat het op een krachtige manier laat zien hoe ons heilig geloof in de technologie als oplossing voor het duurzaamheidprobleem nuance verdient. Want technologie an sich is goed noch slecht. En kan evengoed zijn doel voorbijschieten. Denk aan hierbij aan een massale overstap op kernenergie als oplossing voor het energietekort. De eventuele rampzalige gevolgen worden voor lief genomen. Terwijl er al lang meer duurzame oplossingen voorhanden zijn, die misschien iets meer tijd en energie kosten om te ontwikkelen, maar wel garant staan voor echt schone energie. Belangrijk is het om als wereld gezamenlijk een doel te formuleren: in wat voor wereld willen we leven? Om vervolgens doelen en middelen als een volleerd tovenaar op elkaar af te stemmen . Misschien een utopie...maar ik sterf liever voor een nastrevenswaardige illusie dan dat ik leef voor een hel op aarde.

Het bovenstaande citaat is letterlijk overgenomen uit Een vorm van beschaving van Klaas van Egmond. Lees ook de recensie die ik op Molblog heb geschreven of beluister hieronder het interview met hem in Vroege Vogels...

The street: Easy to enter, Hard to escape

A new online campaign from SAMU SOCIAL, the organization for helping the homeless.
3 out of 4 people think that if a homeless person can’t get off the street, it’s his fault. Probably because they’ve never experienced the street themselves. 
With Samu Social, the most important emergency service for the homeless, agency Publicis Conseil created a 24 hr film reconstructing an entire day in the life of a homeless person. Struggling to get food, to keep clean, to sleep, to survive. 
The film was shot by homeless themselves. Using camera glasses they let us see life through their eyes.
After virtual escaping the street visitors are ask to donate.
“Samusocial. Helping people escape the street. The street. Easy to enter. Hard to escape.”
Demo from the campaign website:



Guest post by Marc from Osocio. A crosspost also published at Osocio.

Ouote post: We vormen samen een netwerk

"De wetenschap dat we allemaal met elkaar verbonden zijn, net als ecosystemen, betekent dat we veel toleranter moeten zijn voor mensen wier zenuwstelsel anders is georganiseerd dan het onze." (Thomas Armstrong, in Ode april/mei 2010)

Wat jij?

Brandkarma, voor mensen & merken die bewust willen handelen

Het zal je niet ontgaan zijn maar goed doen is hot. Dat geldt niet alleen voor mensen, maar zeker ook voor merken. Voor deze bewuste mensen & merken is er nu brandkarma.com. Een social platform met een duidelijke missie: ‘to help everyone make better brand choises and influence brand behavior for good.’

“Het woord karma betekent letterlijk ‘handeling’ en karma is zowel de latente kracht in handeling als ook de uitwerking die onze handelingen teweegbrengen.”
Het Tibetaanse boek van leven en sterven (Sogyal Rinpoche, 1994)

Brandkarma bouwt voort op twee maatschappelijke trends; die van social media en duurzaamheid en de hieraan gekoppelde groter wordende macht van de consument. Op brandkarma.com kunnen ‘consumenten’ zich verenigen. Door hun mening via verschillende social media - twitter, facebook en brandkarma.com - over merken te etaleren kunnen zij Doo’s verzamelen en opiniemaker worden. Op deze manier hebben zij op een indirecte manier invloed op het gedrag van merken. Want een merk dat hoog wordt aangeschreven door de opiniemakers zal een hoge plaats verdienen op brandkarma top 10 lijst; er zijn er meerdere, variërend van automotive tot computer hardware. Het platform bevindt zich in de bètafase, maar ik ben ervan overtuigd dat het een stap in de goede richting is. Deze post verscheen eerder op Molblog.