Miskleun: Dacia is niet revolutionair!

Dacia roept automobilisten op in beweging te komen. En dit doen ze door de beeltenis van Che Guevara letterlijk te ontheiligen. Zouden de bedenkers weten waar het gedachtegoed van deze revolutionair voor stond? Hij was in ieder geval geen voorvechter van slechte reclame.

Dat Che Guevara geen lieverdje was, begrijp ik best. Maar dat betekent niet dat je zomaar misbruik kunt maken van zijn historisch erfgoed. Waar Ben & Jerry’s Givolution de revolutie nog met een knipoog predikt, roept Dacia automobilisten bloedserieus op zich te ‘verenigen’ om naar de Fandag te komen. ‘Op de dag zal een mysterieuze verschijning de gemoederen bezig houden’, aldus de mailing. Ik ben benieuwd of het Che Guevara zelf is die uit zijn graf opstaat om een stokje voor deze ‘foute’ manifestatie te steken. Bekijk ook de tv-commercial en oordeel zelf...

Deze post verscheen eerder op Molblog.

MVO en de Rabobank: “Samen aan oplossingen werken zit verankerd in ons DNA.”

Van een bank die afstamt van boeren mag je verwachten dat ze zich inzetten voor maatschappelijke issues die gaan over samenwerken, mens en milieu. Tegelijkertijd blijft de Rabobank een grootbank, en dat maakt dat ze ook te maken hebben met andere regels van het economische spel. Om erachter te komen hoe de Rabobank MVO inzet, toog ik naar Utrecht. Voor wat later bleek een inspirerend gesprek over oorsprong, boeren, samenwerken, ethiek en films die iedereen gezien moet hebben.

Om een beeld te krijgen van MVO binnen de Rabobank sprak ik met Jan-Willem ter Avest (Hoofd Marketing en Communicatie MVO, Rabobank Nederland). Hij is sinds een half jaar werkzaam op MVO. Daarvoor werkte hij op duurzame mobiliteit en particulieren en was hij ruim tien jaar woordvoerder, eerst voor Fortis later voor de Rabobank. “Ik ben van huis uit historicus. Dat maakt MVO voor mij de ideale combinatie omdat het alles wat ik heb gedaan verenigt. Het gaat over waar we vandaan komen, maar laat tegelijkertijd zien waar we naartoe gaan. Dat vind ik terug binnen de Rabobank. De roots. Het feit dat we van boeren afstammen. Dichtbij de natuur. Opgericht om elkaar te helpen. Dit vertellen de kernwaarden van de bank en zie je terug in de activiteiten die we ontplooien. En dat sluit weer uitstekend aan op mijn persoonlijke waarden en mijn visie op de wereld.”

De Rabobank en MVO
“Als coöperatie is het vanzelfsprekend dat je samenwerkt. Dat proberen we in al onze activiteiten te laten doorklinken; in de Rabobank Foundation in ontwikkelingslanden, maar ook in Nederland door samen te werken met partijen zoals WNF. Daarnaast werken we samen met veel lokale partijen en ook het samenwerken met klanten loopt als een rode draad door onze activiteiten. We zijn een bank van en voor de samenleving. Belangrijk is dat de Rabobank van huis uit een food & agri bank is. Vandaar dat onze focus ligt op het verduurzamen van de voedselketen. Dat doen we samen met boeren, met inkoopcombinaties en supermarkten. Maar ook een duurzaam energiebeleid en het verlagen van drempels voor kansarmen vinden we erg belangrijk”, zo vertelt Jan-Willem ter Avest enthousiast. In het gesprek komen de volgende kernpunten van het MVO- beleid naar voren:

• Werken aan een veilige en duurzame voedselvoorziening
• Bijdragen aan schone productiemethoden en duurzame energie
• Bevorderen van economische participatie en toegang tot financiële diensten
• Ondersteunen van lokale betrokkenheid

Kortom: als we kijken naar de manier waarop MVO binnen de Rabobank is georganiseerd, zien we dat het al stevig in de organisatie is verankerd. Doel van Ruud Nijs – directeur MVO – is dan ook dat de afdeling voor zijn vertrek is opgeheven (binnen nu en vijf jaar). Omdat MVO dan volledig deel moet uitmaken van de business.

MVO in de communicatie
De organisatie van MVO is een ding. Maar hoe communiceer je dat. Bij de Rabobank zit dat ongeveer als volgt. “Het Jaarverslag is bijvoorbeeld erg belangrijk. Tot voor kort was er een apart MVO-verslag. Dit zit nu ingebed in het financiële jaarverslag. Uniek omdat het MVO-beleid hiermee wordt geverifieerd door accountants. Daarnaast communiceren we via onze website, lokaal via onze banken, via communities en via het ledenblad Dichterbij dat wordt gelezen door zo’n 1,7 miljoen leden. We doen niet aan groot opgezette corporate MVO-campagnes, maar proberen wel thema’s mee te nemen in commerciële campagnes. Zoals een klant die tussen de zonnecollectoren staat in de laatste Rabobank International Business commercial. Zo proberen we onze betrokkenheid bij MVO ook te laten zien in onze communicatie”, aldus Jan-Willem.



“Ook social media worden steeds belangrijker. We willen meer gebruik gaan maken van platforms als Youtube, Facebook en Hyves. Bijvoorbeeld door hier filmpjes op te zetten van medewerkers die betrokken zijn bij projecten van de Rabobank Foundation in het buitenland. Mooie verhalen die via deze weg ontsloten kunnen worden. Zo betrek je onze lokale banken en medewerkers, en niet te vergeten onze klanten, nog meer bij projecten.” Mocht iemand de ontwikkelingen rond MVO bij de Rabobank via twitter willen volgen, volg dan Ruud Nijs. Ben je geïnteresseerd in andere zaken met betrekking tot de Rabobank is het misschien ook goed om Robert Lommers – online communicatiespecialist bij de Rabobank – in de gaten te houden.

Case: Resto VanHarte, brengt mensen bij elkaar
Als ik Jan-Willem vraag ter illustratie een case te kiezen, dan zegt hij: “Eén case kiezen vind ik moeilijk, want dan doe ik al die andere te kort. Vanuit de Rabobank Foundation en het coöperatief dividend (deel van de winst die Rabobank teruggeeft aan de samenleving) ondersteunen we heel veel initiatieven. Maar ik draag bijvoorbeeld Resto VanHarte een erg warm hart toe. Het project staat dichtbij de lokale betrokkenheid van onze banken en vergroot de onderlinge verbondenheid van bevolkingsgroepen in de wijk. De Rabobank Foundation helpt Resto Van Harte met de uitbreiding van Resto's en het vinden van lokale partners. De betrokkenheid varieert van een financiële bijdrage tot een meerjarige partnership waarbij klanten, leden en medewerkers van de Rabobank actief meehelpen. Vrijdag gaan we bijvoorbeeld met een aantal medewerkers naar Den Haag (Mariahoeve) om te helpen bij het opstellen van een marketingplan en gaan we 150 wijkbewoners een leuke avond bezorgen.”




MVO-inspiratie volgens Jan-Willem ter Avest
Tot slot vroeg ik Jan-Willem nog naar een boek dat iedereen die zich met MVO bezighoudt gelezen zou moeten hebben. “Ik zou liever een film aanraden. Of twee films. Mag dat ook? The Cove vond ik zeer aangrijpend. Het legt de vinger op de zere plek. Het geeft een inkijk in de Japanse dolfijnenvangst en toont hoe bedrijven willens en wetens meewerken aan deze misstanden. En ook The Age of Stupid geeft een heel realistisch beeld van de consequenties van ons gedrag op deze planeet. Wij kunnen in ieder geval later niet zeggen, dat we het niet hebben geweten.”

Dit artikel is ook te lezen op Molblog.

Art & Copy: het dilemma van commerciële creativiteit

Vorige week zag ik de documentaire Art & Copy. Een film die ingaat op de essentie van het reclamevak. Het bedenken en de waarde van commerciële ideeën. Hieronder volgt wat het in mij opriep.

“The frightening and most difficult thing about being what somebody calls a creative person is that you absolutely have no idea where any of your thoughts come from really and especially you have no idea where they’ll come from tomorrow.” Met deze quote - ondersteund door schitterende beelden - begint de film. En dit is slechts het begin. Want pas als de moraal van ons vak zich aandient, wordt het echt moeilijk. We spelen met emoties, maken de werkelijkheid zo mooi als hij kan zijn maar niet is en zetten aan tot consumptie. Terwijl een Big Idea uitgaat van de essentie van het merk of een product. Dus altijd een ‘waarheid’ bevat. Dit gegeven wordt schitterend uitgespeeld in Art & Copy. De groten van weleer komen aan het woord: Lee Clow, George Lois en Dan Wieden. En we worden verwend met commercials die kenmerkend waren voor een tijdgeest en een nieuwe aankondigde ...1984, Crazy Ones.
Ook de reclamesterren zijn het erover eens dat het gros van commerciële boodschappen slechts vervuild. En zien het als hun belangrijkste taak de wereld mooier te maken met het werk dat zij maken. Voor mijzelf raakt dit deels aan mijn eigen moraal. Maar ik zie het slechts als de eerste stap. Want naast het mooier maken van de wereld is het de taak van ons creatieven de wereld beter te maken. Als het kan met commercieel werk. Zo niet, in eigen vrijheid. Want commerciële creativiteit blijft iets waar je geld mee moet verdienen en dat gaat niet altijd samen met ‘goed’ zijn. But still... creativity can solve everything.

Bekijk hieronder de trailer.

Quote post: you don't own your own brand

The value of a brand belongs to the market, and not to the company. The company in this sense is a tool to create value for the brand... Brand in this sense - it lives outside the company, not in the company. When I say that the management is not prepared for dealing with the brand, it is because in their mind set they are managing a closed structure that is the company. The brand is an open structure - they don't know how to manage an open structure.

(Ricardo Guimarães in: Groundswell by Li & Bernoff, 2008)

Reageer op deze quote via LinkedIn...

Wat vinden we van de Givolution?

Leve de revolutie...Oh nee, Viva la Givolution. Met deze leus doet Ben & Jerry’s de tijden van Che Guevara herleven. Dit alles om te vieren dat Ben & Jerry’s wereldwijd voor alle mogelijke ingrediënten gaan werken volgens het Fairtrade-principe. Een initiatief waarmee je door iets van jezelf te geven. Iets terugkrijgt van een ander. En, hoe kan het anders, in ieder geval een ijsje van Ben & Jerry’s verdient.

Op het eerste gezicht past de Givolution helemaal bij het merk en zijn waarden. Want al vanaf dag één hadden de twee oprichters Ben (Cohen) & Jerry (Greenfield) een duidelijke standpunt: “Niet alleen nemen maar ook iets teruggeven. Verandering teweegbrengen. De koeien en boeren blij maken. De bomen en het gras groener kleuren ...” Inmiddels is Ben & Jerry’s een Unilever-merk en dat maakt het verhaal toch net iets anders.

Waar gaat het mis?
Het concept lijkt losjes gebaseerd op de gift economy een principe dat uitgaat van het volgende adagium: giving without wanting something back. En dat is nu net hetgeen waar je als merk gaat glijden. Want alle goede bedoelingen ten spijt je wilt en moet toch ijsjes verkopen. Kortom: het idee strand op geloofwaardigheid, terwijl het in basis toch alleraardigst is.

Ga om je mening te geven nu naar molblog.nl